یکی از راه های درمان تنیس البو فیزیوتراپی است. تنیس البو یک عارضه دردناک است و زمانی که تاندون های آرنج بیش از حد تحت بار اضافه قرار می گیرند، معمولا به خاطر حرکات تکراری مچ و بازو، اتفاق می افتد.
بر خلاف نامش، ورزشکاران تنها افرادی که درگیر تنیس البو و التهاب آرنج می شوند نیستند.
افرادی که شغلشان مستلزم حرکاتی است که می تواند منجر به التهاب آرنج شود شامل لوله کش ها، نقاش ها، نجارها و قصاب ها است.
تنیس البو در ابتدا در جایی شروع می شود که تاندون های ماهیچه های ساق دست به یک برآمدگی استخوانی در سمت بیرونی آرنج، متصل می شوند.
درد می تواند به ساق دست و مچ نیز منتقل شود.
اغلب استراحت و مسکن های بدون نسخه به تسکین التهاب آرنج کمک می کنند.
اگر درمان های سنتی کمک کننده نباشند یا اگر علائم باعث ناتوانی شوند، ممکن است پزشک جراحی را توصیه کند.
علائم تنیس البو
درد مربوط به التهاب آرنج ممکن است از قسمت خارجی آرنج به سمت ساق و دست ادامه پیدا کند.
درد و ضعف میتواند انجام موارد زیر را دچار مشکل کند:
- دست دادن یا گرفتن یک شیء
- چرخاندن دستگیره در
- نگه داشتن یک فنجان قهوه
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
تنیس البو یک آسیب ناشی از استفاده بیش از حد و کشش ماهیچه ها است.
علت، انقباض مکرر ماهیچه های ساعد است که برای صاف و بلند کردن دست و مچ استفاده می شود.
حرکات مکرر و فشار به این بافت ممکن است منجر به مجموعه ای از پارگی های کوچک در تاندون هایی که ماهیچه های ساعد را به برجستگی استخوانی در قسمت خارجی آرنج متصل می کنند، شود.
همانطور که از نام آن پیداست، ورزش تنیس – مخصوصا استفاده مکرر از ضربه با پشت راکت بدون به کار گیری تکنیک های لازم – یکی از دلایل احتمالی تنیس البو به حساب می آید.
اگرچه، حرکات آرنج بسیار دیگری نیز می تواند باعث تنیس البو شود، از جمله:
- استفاده از ابزارهای لوله کشی
- نقاشی
- پیچاندن پیچ
- خرد کردن ترکیبات آشپزی، مخصوصا گوشت
- استفاده مکرر از موس کامپیوتر
فاکتورهای ریسک
فاکتورهایی که ممکن است ریسک تنیس البو و التهاب آرنج را افزایش دهد عبارت اند از:
- سن.با اینکه التهاب آرنج، افراد در تمام سنین را تحت تاثیر قرار می دهد، بیشتر در بزرگسالان بین 30 تا 50 سال شایع است.
- شغل. افرادی که شغل های درگیر حرکات تکراری مچ و بازو دارند بیشتر احتمال ابتلا به التهاب آرنج برایشان وجود دارد. از جمله لوله کش ها، نقاش ها، نجار ها، قصاب ها و آشپز ها.
- ورزش های خاص.شرکت در ورزش های راکتی، ریسک التهاب آرنج را افزایش می دهد، مخصوصا اگر تکنیک های ضربه ای ضعیف به کار ببرید.
تشخیص
در طول آزمون فیزیکی، پزشک ممکن است به نقاط درگیر و یا مشکوک به آسیب فشار وارد کند یا از فرد بخواهد آرنج، مچ یا انگشتانش را به روش های مختلف تکان دهد.
در بسیاری از موارد، سابقه پزشکی و آزمون فیزیکی اطلاعات کافی را در اختیار پزشک قرار می دهد تا بتواند تنیس البو را تشخیص دهد.
اما اگر پزشک مشکوک به عامل دیگری برای ایجاد علائم در فرد شده باشد، ممکن است تست اشعه ایکس یا انواع دیگر تست های تصویربرداری را تجویز کند.
درمان تنیس البو
تنیس البو اغلب خود به خود بهبود پیدا می کند. اما اگر داروهای مسکن بدون نسخه و دیگر اقدامات مراقبت شخصی کمک کننده نباشد، ممکن است پزشک فیزیوتراپی تنیس البو را توصیه کند.
در موارد وخیم ممکن است نیاز به جراحی باشد.
توانبخشی و فیزیوتراپی تنیس البو
اگر علائم فرد به تنیس مرتبط باشد، پزشک توصیه می کند متخصصین، تکنیک تنیس فرد یا حرکاتی را که مستلزم شغل او هستند ارزیابی کند تا بهترین مراحل را برای کاهش فشار وارد بر بافت آسیب دیده تعیین کند.
یک فیزیوتراپیست می تواند به فرد تمرین هایی را آموزش دهد تا به تدریج ماهیچه ها به ویژه ماهیچه های ساق، کشیده و مستحکم شود.
به خصوص تمرین های بازشونده که شامل پایین آوردن بسیار آرام مچ دست پس از بالا بردن آن است، مفید هستند.
بستن ساعد یا آتل بستن می تواند باعث کاهش فشار روی بافت آسیب دیده شود
جراحی یا سایر روش ها
تزریق. ممکن است پزشک تزریق پلاسمای غنی از پلاکت، بوتاکس یا شکلی از محرک (پرولوتراپی) به داخل تاندون دردناک را تجویز کند.
سوزن خشک – یکی از روش های درمانی رایج در فیزیوتراپی برای درمان تنیس البو می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
اولتراسونیک (فرآیند TENEX). در این روش به کمک اولتراسونیک، پزشک یک سوزن مخصوص را از طریق پوست به ناحیه آسیب دیده تاندون وارد می کند.
انرژی اولتراسونیک سوزن را آنقدر سریع به لرزش در می آورد که بافت آسیب دیده تبدیل به مایع می شود و می توان آن را به بیرون هدایت کرد.
جراحی. اگر علائم پس از 6 تا 12 ماه درمان گسترده و بدون جراحی بهبود نیابد، ممکن است فرد در صف جراحی برای برداشتن بافت آسیب دیده قرار گیرد.
این گونه از روش ها از طریق یک برش بزرگ یا از طریق چندین برش کوچک انجام می شود. تمرینات توان بخشی فیزیوتراپی برای بهبود پس از جراحی، ضروری هستند.
سبک زندگی و درمان های خانگی
پزشک اقدامات مراقبت شخصی زیر را توصیه می کند:
- استراحت. از فعالیت هایی که درد آرنج را تشدید می کنند دوری کنید.
- مسکن. مسکن های بدون نسخه را امتحان کنید، مثل ایبوپروفن یا ناپروکسن.
- یخ. سه تا چهار بار در روز از یخ یا کیسه سرد به مدت 15 دقیقه استفاده کنید.
- تکنیک. مطمئن شوید تکنیک مناسبی و صحیحی در ورزش و فعالیت های خود به کار می برید و از حرکات مکرر مچ دوری میکنید.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
احتمالا فرد در ابتدا مشکلش را با پزشک خانواده مطرح کند. او احتمالا فرد را به یک متخصص پزشکی ورزشی یا یک جراح ارتوپد و یا متخصص فیزیوتراپی ارجاع دهد.
آنچه که فرد می تواند انجام دهد
قبل از قرار ملاقات، بهتر است لیستی تهیه کنید که سوالات زیر را پاسخ دهد:
- چه زمانی علائم آغاز شدند؟
- آیا هیچ حرکت یا فعالیتی درد را بهتر یا بدتر می کند؟
- آیا اخیرا آرنجتان آسیب دیده است؟
- چه داروها یا مکمل هایی مصرف می کنید؟
از پزشک چه انتظاری باید داشت
ممکن است پزشک برخی از سوالات زیر را بپرسد:
- آیا روماتیسم مفصلی یا بیماری عصبی دارید؟
- آیا شغلتان مستلزم حرکات مکرر مچ یا بازو است؟
- در یک رشته ورزشی بازی می کنید؟ اگر بله، چه نوع ورزشی انجام می دهید و آیا تکنیکتان تا کنون ارزیابی شده است؟